پا و زانوی ضربدری که در علم پزشکی به عنوان «ژنو والگوم» شناخته می‌شود، وضعیتی غیر طبیعی در پاها بوده که در آن بیمار قادر به جفت کردن همزمانِ زانو و مچ پا نیست. دفرمه شدن قوز شست پا باعث می‌شود که زانو به سمت داخل خم شده، زانو و پا ظاهری ضربدری پیدا کرده و فشار زیادی بر مفصل بیرونی زانو وارد شود. فرد دچار زانو و پای ضربدری، اغلب در زمانی که زانوهای خود را جفت کرده، قادر به لمس مچ‌های جفت شده نمی‌باشد.
این وضعیت معمولاً در کودکان 3 ساله مشاهده شده و در دختران بیشتر از پسران شایع است. زانو و پای ضربدری اغلب در سنین بین 7 تا 8 سال از بین می‌رود. اما اگر پس از سن 8 سالگی همچنان ادامه داشت، باید به دنبال کمک‌های پزشکی برای رفع این مشکل باشید. پای ضربدری یک اختلال ارثی یا ژنتیکی است و همچنین ممکن است ناشی از یک بیماری استخوانی متابولیک باشد.
پزشکان برای درمان، استفاده از زانوبند، ماساژ درمان و حرکات ورزشی را پیشنهاد می کنند.
